خواب های همیشگی

سلام

من دوباره برگشتم به خونه‌ی خودم:) 

خوبین؟ 

ممنون از دوستای همیشگی که تو پست قبل کامنت گذاشتین متاسفانه هنوز تایید نکردم... یه نگاه به تاریخچه وبلاگم انداختم. حس خوشی عجیبی اومد تو جونم. اونم اینکه از وقتی جوجه دانش آموز دوم ریاضی بودم وبلاگو دارم تا الان که ۸ ساااال گذشته. دفتر خاطراتی که برخلاف سایر حماقتام حذفش نکردم. یه جاهاییشو بلاگفا قورت داد ولی خب بهتر از هیچیه... و دانشگاه چه راحت این همه سال رو مثل آب خوردن از ما گرفت که گذر رو حس نکردیم... ۸ سال واقعا عمر زیادیه

این همه بازدید بالا رفته واسه پستایی که رمز دارن؟خب یه توک پا کامنت بذارین باهم بریم کانالمون:)

دلم نوشتن میخواد.خیلی زیاااااد

آمار رو که دیدم تعجب کردم.چی میخونین اینجا؟

یکی از لینک ها مربوط به آهنگ فرزین بود.فقط هم ی تیکشو نوشته بودم

نمیدونم کی بودی ک اون پست رو خوندی

ولی باعث شد بعد مدتهااااا قلبم هری بریزه

باید بنویسم.زود.جایی دیگر

باید کوچ کنیم از اینجا.من همینایی ک اینجا مینوشتمو آدرس بعدی هم قراره بنویسم اگر حس میکنین به دردتون میخوره(معلومه که ب دردتون نمیخوره اخه حرفای من ب درد کی میخوره)آدرس بذارین.ممنون

راستی هنوز نساختم وبلاگو فقط خواستم تصمیممو بگم